‘महापुरुष’पछि अरुणले कमाएका शुभचिन्तक, जो सधैं उनको भलो चाहन्छन्

सिनेमा

समर्पण श्री मंगलबार, फागुन ९, २०७९ ०७:१५

काठमाडौं– अरुण क्षेत्रीले आफ्नो अनुहार मास्कले छोपेका थिए। भैरहवा विमानस्थलमा १०/१२ वर्षका बालकले उनलाई निकैबेर नियालिरहे। घरी घरी आफ्नी दिदीलाई इसारा गर्दै अरुणतर्फ देखाइरहे।

एकछिन त दङ्ग परे– ‘उसले कसरी चिन्यो?’

हातको ट्याटु बाहिर देखिएको थियो। फिल्म ‘महापुरुष’मा उनको ट्याटुलाई दर्शकले ख्याल गरेका रहेछन्। बालकले पनि अरुणलाई ट्याटु र आँखाको आधारमा चिनेका हुनुपर्छ।

कतिपय बेला आँखाकै कारण चिनेर पनि कोही आएर सोध्छन्, ‘तपाईं महापुरुषको हिरो हैन?’

उनी स्वभाविक मुस्कानका साथ टाउको हल्लाउँछन्।

गत कार्तिकमा अरुण अभिनित फिल्म ‘महापुरुष’ प्रदर्शन भयो। फिल्म आउनुअघि उनी अरुण क्षेत्री मात्र थिए। अब त नामको अगाडि ‘हिरो’ ‘अभिनेता’ जस्ता शब्द जोडिएका छन्।

डेब्यू फिल्मको सफलतासँगै उनको व्यस्तता पनि चुलिएको थियो। आफ्नाहरूसँगको भेटघाट पातलिएको थियो। त्यही बीचमा उनले सम्झन पुगे– प्रिय साथीहरू।

जोसँगसँगै अरुणले फिल्मको सपना देखेका थिए। साथीहरूलाई फोन र म्यासेज गरे।

उनीहरूलाई भेटेर भन्न मन थियो, ‘म त्यही अरुण हो। जो सधैं तिमीहरूसँग छ।’

फिल्म कलेज पढ्दाका ८ जना साथी जम्मा भए, अनि चिसापानी गए। त्यसरात अरुण साथीहरूसँग पुराना स्मृतिमा फर्किए। ‘हामीले पूरा गर्न नसकेको सपना तैँले अघि बढाइस्। आफ्नू त फिल्म बनाउँदा बनाउँदै रोकियो। अब पूरा हुन्न पनि होला,’ साथीले दुःखमिश्रित भावमा भने। साथीको कुराले समूहमा केहीबेर सन्नाटा फैलियो।

‘महापुरुष’ले देशभर चर्चा कमाइरहेको थियो। त्यही समयताका अरुणका साथीले प्रेमिका भगाउन लागेछन्। साथमा दाइको गाडी थियो। तर चलाउन नआउने!

सम्झिए, ‘गाडी चलाउन त अरुणलाई आउँछ।’

उनले तत्काल अरुणलाई फोन डायल गरे। घण्टी नजाँदै सम्झिए, ‘अरुण त अब हिरो भइसक्यो। ऊ आउँदैन।’

डायल गर्दागर्दैको फोन काटे। अनि अर्को साथीलाई गरे।

चिसापानीमा साथीले त्यो क्षण सुनाइरहँदा अरुणको मन चिसो भयो। आफ्ना साथीका लागि उनी जस्तै परिस्थितिमा पनि हाजिर हुनसक्थे। ड्राइभर बनेर त्यो प्रेम जोडीलाई सफल बनाउन मद्दत गर्न सक्थे।

त्यसदिन साथीलाई उनको दुखाइसहितको गुनासो थियोे, ‘डायल गर्दागर्दैको फोन किन काट्यौ?’

अरुणलाई ‘एक्टर’को हैन, आम मान्छेकै जीवन बाँच्नु छ।

‘फिल्म खेल्दै जाँदा आफूमा त्यो अहम् आयो भने? त्यो हुन दिने छैन,’ अरुण बेलाबेला आफैँसँग संवाद गर्छन्।

फिल्मपछि अरुणले थुप्रै शुभचिन्तक कमाएका छन्। जसले सम्झँदा पनि अरुणलाई परिवारले सम्झिएझैं लाग्छ।

‘महापुरुष’ हेरेपछि एकजना दर्शकले नम्बर खोजेर अरुणलाई फोन गरे। ‘म छोरा भएर गर्न नसकेको काम फिल्ममा तपाईंले गर्नुभयो?’ उनले खुसी व्यक्त गर्दै भने।

त्यसपछि निरन्तर सम्पर्कमा रहेका ती दर्शकले अरुणलाई आफ्नै घरको फ्ल्याटमा बस्ने प्रस्ताव गरे। अरुणले हाँसीहाँसी भने, ‘हजुरलाई धन्यवाद। तर म बसिरहेकै ठाउँमा कम्फर्ट छु।’

उनलाई शुभचिन्तकहरूको सुझाव पनि आउँछ, ‘तपाईंप्रति अपेक्षा छ। त्यसैले प्रोजेक्टचाहिँ छानेर गर्नुहोला है!’

अरुण शुभचिन्तकहरूको त्यो सुझाव मानिरहेका छन्। स्क्रिप्ट आइरहन्छन्, तर उनी कन्भिन्स्ड हुँदैनन्। यदि राम्रो लागिहालेमा ठान्छन्, ‘यो चाहिँ गुमाउनु हुँदैन।’

०००

अरुणले यो भेटमा डेब्यू फिल्मको मीठा अनुभव मात्र सुनाएनन्, आगामी फिल्म बारे पनि सुनाए।

गोविन्द सिँह भण्डारी निर्देशित फिल्म ‘प्रेमा’ १७ चैत्रमा प्रदर्शन हुँदैछ। फिल्ममा अरुणसँगै शुभेच्छा खड्का र सृष्टि श्रेष्ठको मुख्य भूमिका छ।

अभिनयको हिसाबमा ‘प्रेमा’ दोस्रो फिल्म हो, ‘महापुरुष’ तेस्रो। पहिलो फिल्म भने पोस्ट प्रोडक्सनमै अल्झिरहेको छ।

केही दिनअघिमात्र ‘प्रेमा’को टिजर सार्वजनिक भयो। ट्रिजरले प्रेम कथाको संकेत गरेको थियो। अरुण भन्छन्, ‘प्रेम कथामाथि फिल्म त बनिरहेकै छन्। निर्देशकले यसलाई युनिक तरिकाले प्रस्तुत गरेका छन्।’

फिल्म आउनुअघि त निर्माण टिमले भन्ने यही नै हो। कस्तो युनिक? त्यो थाहा पाउनचाहिँ फिल्म नै पर्खनुपर्छ।

यद्यपि, अरुणको लागि ‘महापुरुष’ डेब्यू फिल्म हुनु अवसर र चुनौती दुवै भयो। ‘प्रेमा’को रिलिज नजिकिँदै गर्दा पहिलो फिल्मले उनका शुभचिन्तक बढे। उनका कामसँग अपेक्षा र विश्वास गर्नेहरू बढे।

‘प्रेमा’को ट्रिजर सार्वजनिक भएपछि अरुणलाई बाले सोधे, ‘यो कस्तो फिल्म हो? चल्छ त?’

उनले निर्धक्क हुँदै बालाई भने, ‘फिल्मबाट कोही पनि निराश हुनेछैन।’ ‘प्रेमा’ अरुणले ‘महापुरुष’लाई जतिकै माया गरेको प्रोजेक्ट हो।

एक पटक यस्तो परिस्थिति आयो, उनले दुईमध्ये एकलाई छान्नुपर्थ्यो। तर उनले दुवै गुमाउन चाहन्थेनन्। नभन्दै त्यो सुखद् संयोग जुर्यो अरुणलाई।

पहिलो फिल्म सुटिङको बेला निर्देशक गोविन्द सिंह भण्डारीले अरुणको काम मूल्यांकन गरेका रहेछन्। एकदिन गोविन्दले अडिसनमा बोलाए अरुणलाई। केही सिन खिचे। अनि स्क्रिप्ट पढ्न दिए।

सुरुमा अरुणले स्क्रिप्ट पढ्दा बुझेनन्। नबुझ्दा रिस पनि उठ्यो। फेरि दोहोर्‍याइ, तेहेर्‍याइ पढे। उनको मोह बढ्दै गयो।

‘सोचेँ, स्क्रिप्ट पृथक् र बलियो छ। यो त मैले गुमाउनु हुन्न,’ अरुण सुनाउँछन्।

त्यही बेला ‘महापुरुष’को पनि अडिसन थियो। उनलाई डर थियो, ‘दुवै सँगै फ्लोरमा गए कुन रोज्ने?’

त्यस्तो भएन। ‘महापुरुष’भन्दा ‘प्रेमा’को सुटिङ अघि भयो। उनी ढुक्क भए।

‘प्रेमा’को सुटिङ सुरुमा सहज भएन अरुणका लागि। ‘स्क्रिप्टमा भएको भन्दा एउटा शब्द पनि चेन्ज गर्न नपाउने। इम्प्रभाइजेसन नै गर्न नपाउने,’ उनी अनुभव सुनाउँछन्।

साउथ सिनेमामा काम गरेका गोविन्दले भने, ‘म एकदमै क्लियर छु अरुण। साउथमा यसरी नै काम गरिन्छ। मैले भनेअनुसार नै ढुक्क भएर गर।’

निर्देशकको काम र ‘कन्फिडेन्ट’ले अरुणलाई विस्तारै सहज हुँदै गयो। पछि अनुभूत गरे, ‘म निकै राम्रो निर्देशकको हात परेछु।’

‘प्रेमा’ले अरुणलाई ‘महापुरुष’को प्रोजेक्टमा धेरै सघाएको थियो। ‘कन्फिडेन्ट’ दिएको थियो। नयाँ बुझाइ थपिदिएको थियो।

नयाँ फिल्मको प्रदर्शन मिति नजिकिएसँगै अरुणलाई शुभेच्छाहरू आइरहेका छन्। र सँगै चिन्ता पनि।

उनी ‘प्रेमा’ले दिएको आत्मविश्वासले शुभचिन्तकका चिन्तालाई दुर गराइरहेका छन्। ‘मलाई थाहा छ, यो मेरो नयाँ परीक्षा हो। यसमा पनि राम्रै अंकले पास हुनेछु,’ अरुण दृढताका साथ भन्छन्।